Teraz jest odpowiedni czas na dokonanie zmiany.
Translacja adresów sieciowych (Network Address Translation – NAT) jest to używana już od dłuższego czasu technika, która obecnie występuje praktycznie we wszystkich firewallach i bramach internetowych. NAT klasy operatorskiej (CGN), znany też jako Large Scale NAT (LSN) staje się obecnie nowym standardem.
Początkowo tradycyjna NAT była używana do translacji zakresów adresów między dwiema sieciami. W ostatniej dekadzie NAT była używana w praktycznie każdym łączu domowym lub firmowym w domowych routerach do Internetu. Główną przyczyną popularności NAT jest możliwość współdzielenia globalnego (publicznego) adresu IP przez wiele lokalnych (prywatnych) adresów IP.
Ponieważ Internet nadal bardzo ewoluuje i nadal bardzo się rozwija, dalej zużywamy zasoby, z których został on początkowo zbudowany, w szczególności zaś używamy przestrzeni adresowej IPv4 (111.222.333.444). IPv4 umożliwia zdefiniowanie około 4,3 miliarda użytecznych adresów, co może się wydawać liczbą ogromną, ale jeśli wziąć pod uwagę liczbę użytkowników Internetu oraz narodziny łączności między maszynami w związku z koncepcją IoT, to okaże się, że prawie już ten zasób wyczerpaliśmy.
Protokół IPv4 jest już w rzeczywistości przestarzały. Ponieważ globalna liczba adresów IP sięga już swoich granic, najlepiej jest przejść na IPv6 i to im szybciej, tym lepiej. Ale jakie są koszty takiej zmiany?
Następca IPv4, protokół IPv6, istnieje już od pewnego czasu i oferuje o wiele więcej nadających się do użytku adresów. Jest tak dlatego, że adresy w IPv6 są 128-bitowe, zaś w IPV4 tylko 32-bitowe.
Jednak przekształcenie istniejących adresów do nowej formy nie jest sprawą łatwą. W przypadku niektórych starszych urządzeń jest to po prostu niemożliwe, w przypadku innych wymagałoby to całościowego przekonfigurowania milionów urządzeń w domach konsumentów i oznaczałoby wszystkie wiążące się z tym problemy.
W efekcie obserwujemy rozwój sieci działających z użyciem protokołu IPv6 obok istniejących już sieci korzystających z IPv4 – takie podejście znane jest jako „podwójny stos” („dual stack”) i często wymaga od routerów posiadania dwóch różnych tablic routingu (stosów) oraz „tłumaczenia” między nimi, gdy ruch sieciowy przechodzi z jednej sieci do drugiej.
NAT klasy operatorskiej jest zbiorem metod translacji bądź między dwoma różnymi sieciami IPv4 (NAT44) bądź między siecią IPv4 a siecią IPv6. To ostatnie tłumaczenie można przeprowadzić na szereg różnych sposobów.
Przeprowadź upgrade bez żadnych poświęceń.
Znajdujemy się obecnie w dziwnym punkcie: IPv4 jest jeszcze ciągle w użyciu, a IPv6 zaczyna już być stosowany, z każdym dniem zdobywając coraz więcej użytkowników. Prosta przesiadka na IPv6 stwarza ryzyko problemów z interoperacyjnością z urządzeniami, witrynami i usługami działającymi na bazie protokołu IPv4.
Dzięki naszym rozwiązaniom NAT klasy operatorskiej nie trzeba jednak wybierać. Można łatwo komunikować się z nowymi adresami IPv6, a jednocześnie zachować pełną wsteczną zgodność z protokołem IPv4. Nomios służy pomocą w zarządzaniu siecią na wiele różnych sposobów scalonych w postaci jednej, zunifikowanej platformy.
Potrzebujesz konsultacji eksperta?
Zapraszamy na krótką rozmowę lub wideokonferencję. Skontaktuj się z nami – porozmawiamy o wyzwaniach związanych z bezpieczeństwem, którym stawiasz czoła, przyjrzymy się bliżej dostawcom, omówimy też Twoje projekty IT. Jesteśmy po to, aby Ci pomóc.
